راههای شناسایی شخصیت انسانها ؟

تحقیقات جدید دانشمندان نشان می‌دهد شخصیت انسان‌ها به طور دقیقی در ظاهر آن‌ها نمود پیدا می‌کند و از روی شکل ظاهری افراد می‌توان به شخصیت درونی آن‌ها پی برد

آن‌ها متوجه شدند با نگاه کردن به شخصیت افراد می‌توان به درستی خصوصیات اخلاقی آن‌ها مانند میزان اعتماد به نفس برون‌گرایی یا درون گرایی و حتی درستکاری آن‌ها را معین کرد.

شرکت کنندگان در این تحقیق چندین گروه از چند دانشگاه از جمله دانشگاه کمبریج بودند که از آن‌ها خواسته شد با استفاده از تصویر چند نفر سعی کنند شخصیت آن‌ها را حدس بزنند.

در این تحقیقات از افرادی که عکس شان گرفته می‌شد و در اختیار شرکت کنندگان قرار می‌گرفت خواست شد در دو حالت متفاوت اقدام به عکس‌برداری از خود کنند که در یک حالت مطابق با معیارهای خواسته شده محققان بود و در حالت دیگر شخص بر اساس تمایلات خودش در برابر دوربین ژست می‌گرفت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

در نهایت محققان متوجه شدند قضاوت‌هایی که در مورد افراد از روی عکس آن‌ها می‌شود بسیار به شخصیت افراد در عکس شبیه است.

تحقیقات دانشمندان نشان داد زمانی که افرادی از روی دو تصویر سعی در حدس زدن شخصیت یک فرد می‌کنند ، حدسیات آن‌ها دقیق‌تر است و بیش‌تر به واقعیت نزدیک است. محققان متوجه شدند زمانی که فردی بر اساس تمایلات و فاکتورهای مورد نظر خودش در برابر دوربین عکس‌برداری می‌کند بیش‌تر از حالتی که بر اساس معیارهای دانشمندان در برابر دوربین ژست می‌گیرد شخصیت خود را فاش می‌کند.

به طوری که در تصاویری که به طور طبیعی گرفته شده است ، افراد شرکت کننده در تحقیق بهتر توانستند خصوصیاتی مانند منطقی بودن ، دوست داشتنی بودن ، تنها بودن ، خصوصیات عاطفی و مانند آن را حدس بزنند.

محقق این مطالعه در این باره گفت:همانطور که ما حدس می‌زدیم ، شکل ظاهری افراد می‌تواند شخصیت درونی او را نشان دهد و انسان‌ها می‌توانند در نگاه اول ، بعضی از خصوصیات اخلاقی فرد مقابل را تحلیل کنند.

انسانها دودسته تقسیم میشوند

افراد احساسی ، افراد منطقی

 

 

با یک آزمایش ساده می توانید تشخیص دهید که احساسی هستید یا منطقی؟این آزمایش ساده به اینگونه است که مطابق تصویر (1) دستانتان را در حالیکه انگشتان از هم فاصله دارند بلافاصله و بدون هیچ فکری مانند تصاویر (2) و (3) در هم گره کنید.اگر انگشت شست چپ مانند تصویر(2)روی انگشت شست راست قرار گرفت شما فرد احساسی هستید و اگر بر کس انگشت شست راست شما مانند تصویر (3)روی انگشت شست دست چپ قرار گرفت شما فردی منطقی هستید.

اگر کمی دقت کنید در خواهید یافت که شما تنها یک حالت انگشتان را می توانید براحتی داشته باشید و اگر بخواهید حالت عکس آنرا با انگشتان اجرا کنید قدری مشکل خواهد بود و حالتی که براحتی بر شما مقدور می باشد گویا نوع شخصیت شماست.خب... حالا که فهمیدی جزو کدوم دسته ای میتونی در ادامه خصوصیات هر دسته رو بخونی

افراد احساسی افرادی هستند که بر پایه احساسات و عواطف خود ، تصمیمات مختلف زندگی شان را می گیرند.اما افراد منطقی افرادی هستند که براساس عقل و منطق و استدلال خود تصمیم گیری می کنند. افراد احساسی نیم کره راست مغزشان فعال تر است در صورتی که افراد منطقی نیم کره چپ مغزشان فعال تر است افراد احساسی دارای خصوصیاتی همچون خلاقیت، احساسی بودن، کلی نگر بودن، بلند پروازی و رؤیایی بودن و دل رحم بودن و ... می باشند و نیز افراد منطقی خصوصیاتی همچون: نظم، منطقی بودن، پرداختن به جزئیات، واقع گرا بودن، تحلیل و استنتاج را دارا می باشند. افراد منطقی یا احساسی هر کدام به نوبه خود عالی هستند و هیچ کدام بر دیگری برتری ندارد در واقع این دو گروه مکمل یکدیگر در روابط اجتماعی سالم هستند.

ازخود راندن و تنبیه کودک

پدر و مادرها به‏ طور طبیعی کودکان خود را دوست دارند. اگر چه ممکن است اکثریت قریب به اتفاق والدین به اطفال خود علاقه‏ مند باشند، اما عده‏ ای هم هستند که کودکانشان را از خود می‏رانند. روان شناسان روزانه با خانواده‏ های متعددی برخورد می‏کنند که در آنها پدر، مادر یا هر دو، کودکان را از خود می‏رانند .راندن از خود، در شرایط عادی درجات مختلفی دارد و اغلب پدر و مادرها فقط گاهی این عمل را انجام می‏دهند و به ندرت پدران و مادرانی پیدا می‏شوند که طفل را به طور کامل از خود برانند. اولیای مورد اشاره، چنین استدلال می‏کنند که برای پرورش صحیح کودک، باید گاهی از برآوردن خواهش‏ های او خودداری کرد. گاه والدین این روش را، حتی در مورد تربیت نوزاد که باید مورد توجه کامل عاطفی و جسمانی باشد نیز، به کار می‏ برند در سال‏های اول زندگی، شخصیت سالم، براساس ارضای خواسته‏ های عاطفی و جسمی پایه‏ گذاری می‏شود، نه بر مبنای محرومیت و ناکامی.

کودکی که از ابتدای زندگی با خوشحالی و آرامش پرورش یافته باشد، این شانس را دارد که به زندگی امیدوار بوده و دیدگاهی مثبت نسبت به دنیای خود داشته باشد. اما احتمال وجود این شانس برای کودکی که احساس می‏کند به واسطه بدی رفتارها، محبت پدر و مادر را از دست داده است، بسیار ضعیف است. لذا ضمن راهنمایی، باید به او فهماند که پدر و مادر با صمیمیت و دلسوزی قصد کمک به او را دارند و به هیچ وجه نباید احساس کند که چون قادر نیست مطابق میل پدر و مادر رفتار کند، او را دوست نخواهند داشت.

متاسفانه رسیدن به این طرز فکر، برای بعضی پدر و مادرها مشکل است و اکثر اوقات اگر کودک رفتارهایی نشان دهد که مطابق خواسته‏ شان نباشد، به تدریج احساس تنفر واقعی نسبت به کودک پیدا می‏کنند. دلایل طرد شدن کودکان به وسیله پدر و مادر، متعدد و مختلف است، که از آن جمله زیبایی جسمانی، مقدار هوش، طرز رفتار و اخلاق و علایق و امثال آن را می‏توان ذکر کرد. به طور کلی در طرد کردن و از خود راندن کودک دو روش به وسیله پدر و مادرها به کار برده می‏شود، یکی بی‏اعتنایی و دیگری پرخاشگری. بر اثر بی‏اعتنایی، کودک احساس می‏کند پدر و مادر، او را نمی‏خواهند و فقط براساس انجام وظیفه، حضور او را در خانه تحمل می‏کنند. روش دیگری که بعضی پدر و مادرها در طرد کردن کودک اعمال می‏کنند، پرخاش جویی و تنبیه است. این گروه از پدر و مادر‏ها اغلب رفتار خود را منطقی جلوه می‏دهند و ادعا می‏کنند داشتن انضباط سخت، کودک را آبدیده و آماده مقابله با مشکلات می‏کند.

 

ضرر و زیان توجه افراطی

بعضی از پدر و مادرها، در رابطه با کودکان خود، درست به شیوه‏ای مخالف رفتار می‏کنند. به این معنی که کودک را بی‏اندازه مورد توجه قرار می‏دهند و در مقابله با مشکلات محفوظ می‏دارند. البته، در چند ماه اول زندگی کودک محافظت و توجه دائمی و کامل افراد لازم است. اما هنگامی که کودک رشد می‏کند، باید بفهمد امکان اینکه دایم به او توجه شود و او را تحت محافظت قرار دهند، وجود ندارد.

در ضمن باید به کودک یاد داد که به طور مستقل فکر و عمل کند تا زمانی که به سن بلوغ می‏رسد و ناچار به تصمیم گیری برای مقابله با مشکلات زندگی می‏شود، توانایی آن را داشته باشد تا به تدریج از لحاظ اقتصادی و روانی از اولیای خود جدا شود. اغلب اوقات والدین یک کودک به ویژه مادر، با محافظت و توجه زیاده از حد، او را متکی به خود و غیر مستقل بار می‏آورند. در نتیجه برای کودک برقرار کردن روابط سالم با دیگران، بسیار مشکل می‏شود. روش صحیح تربیت کودک حد وسط میان دو روش بالاست، به این معنی که پدر و مادر باید احتیاجات عاطفی کودک را ارضا کرده و در ضمن او را به داشتن عقاید، رفتار و تصمیمات مستقل تشویق کنند.

تاثیراختلافات خانوادگی بر کودکان

گاهی اوقات خانواده‏ هایی که در آن زن و شوهر از هم جدا نشده‏اند و با هم زندگی می‏کنند، نسبت به خانواده‏های گسسته اثر مخرب‏ تری بر روی کودکان می‏ گذارد. به این معنی که اگر اولیاء با هم تجانس و توافق نداشته و همیشه درحال نزاع و مشاجره باشند، کودک احساس ناامنی و حقارت شدید خواهد کرد. گاه او دچار ترس شدیدی، نسبت به جدایی والدین می‏شود. در ضمن، بحث و جدال دائمی والدین تولید اضطراب همیشگی و آزاردهنده ‏ای در کودک خواهد کرد، که اگر این اضطراب مدتی ادامه یابد، تاثیرآن بدتر از اضطرابی است که از جدایی پدر و مادر حاصل می‏شود.

به علاوه، احتمال این خطر هست که اضطراب کودک به تمام جوانب تعمیم یابد و به ویژه به شکل ترس از آتیه ظهور کند. اعلب اوقات منشاء اضطراب بزرگسالان را می‏توان در اختلافات پدر و مادر آنان در زمان کودکی یافت. اگر میان زن و شوهری خصومت آشکار وجود داشته باشد، فرزند خردسال آنها دچار تعارض و کشمکش روانی می‏شود و نمی‏داند از کدام یک باید جانبداری کند یا اینکه حق را به کدام طرف بدهد. در این گونه موارد، ممکن است کودک گاهی به سوی مادر و زمانی به جانب پدر روی آورد و گاهی اوقات هم تنها از یک طرف پشتیبانی کند که چنانچه کودک فقط از یکی از اولیاء طرفداری کند، ممکن است تنفر و خشم دیگری را نسبت به خود برانگیرد و اگر نسبت به هر دو در مواقع مختلف، نظر موافق نشان دهد، موجب ایجاد اضطراب و تشویق و تنش در او خواهد شد.

در هر صورت کودک نه تنها از این معامله نفعی نمی ‏برد، بلکه اثرات عمیق و جبران‏ ناپدیری بر شخصیت او گذاشته خواهد شد. البته لازم به ذکر است که اختلافات خانوادگی، لزوماً موجب ایجاد و اختلالات روانی در کودک نمی‏شود. زیرا گاهی کودکانی بوده‏اند که با وجود خانواده ناآرام توانسته‏اند به خوبی با محیط خود سازش پیدا کرده و زندگی سالمی را بگذرانند. اما به طور کلی اغلب کودکانی که در خانواده‏های غیرعادی پرورش پیدا می‏کنند، تحت تاثیرات سوء آن قرار می‏گیرند.به طور کلی اغلب کودکانی که در خانواده‏های غیرعادی پرورش پیدا می‏کنند، تحت تاثیرات سوء آن قرار می‏گیرند.

هدف زندگی

یکی از علل عمده احساس حقارت و ناامنی و ترس، نرسیدن به اهدافی است که فرد برای خود در نظر می‏گیرد. به کودکان باید آموخت اهدافی را برای خود در نظر بگیرند که رسیدن به آن حتمی باشد. گاهی اوقات اولیاء مرتکب اشتباه می‏شوند و برای اطفال خود اهدافی در نظر می‏گیرند که رسیدن به آن از حد استعداد، قابلیت و توانایی کودکان بیرون است. روان‏شناسان در تحقیقاتی که در مورد جوانان داشته‏ اند، مشاهده کرده‏ اند فشار اولیا به جوانان در انتخاب رشته تحصیلی یا شغلی، یکی از علل اصلی ایجاد عصبانیت‏ها و احساس ناامنی در آنهاست. اولیایی که خود را شکست خورده می‏پندارند، گاهی می‏کوشند عقب‏ماندگی خود را توسط فرزندانشان جبران کنند و با این نیت، برای آنها هدف‏هایی عالی تعیین می‏کنند و موفقیت‏های درخشانی را از آنان انتظار دارند و به این دلیل با اصرار تمام به کودک فشار می‏ آورند تا حتماً نقشه‏ هایشان عملی شود، بدون اینکه استعداد و قدرت طفل خود را در نظر بگیرند.

نامه یک روانشناس به تمام دختران

سحر نام تمام دختران دنیاست

سحر جان نکاتی هست که باید بدانی ، هرچند که می دانم می دانی پس هدف از این نوشته فقط یادآوری دانسته های توست. تمامی انسانها در طول کار و زندگی خود انتظاراتی دارند که برآورده نشده است که اغلب زمینه ساز ناخشنودی های آنان بوده است لذا درصدد برآمدم تا راهی را برای ارتباط بهتر با تو پیدا کنم پس تصمیم گرفتم برایت نامه ای بنویسم تا آنجا که می دانم واقعیت مانند هوا می ماند آن را نمی توان تغییر داد و بجای صرف انرژی جهت مبارزه با واقعیت ها باید آن را بپذیری و به زندگی ات ادامه بدهی لذا برای این که موضوع را بیشتر برایت روشن کنم از مدیریت فردی شروع می کنم.

مدیریت فردی

همه ما برای زندگی خود برنامه منظمی داریم و اهدافی که درذهن می پرورانیم و تلاش می کنیم که به آنها دست پیدا کنیم لذا دقت کن که نکات ذیل را به خاطر بسپاری

1-هدف خود را تعریف کن

2-هدفت را مجهول و مبهم نگذار و به روشن ترین شکل ممکن آن را برای آینده تعریف کن

3-اقدامات خود را در جهتی قرار بده که به آن هدف برسی

4-کارهایی را که برای رسیدن به اهدافت باید انجام دهی ، مشخص کن

می دانی دخترم زمانی که مشکلات بروز می کنند، اتفاقات غیر منتظره رخ می دهند ، وقتی در جاده ای هستی که همه چیز سربالایی به نظر می رسد ، وقتی پولت کم و بدهی هایت زیاد است ، وقتی می خواهی بخندی و آه می کشی ، وقتی غم و عصه هایت زیاد است و می خواهد تو را به زیر بکشد چه می کنی؟ آیا فریاد می زنی، آیا رها می کنی و می روی در پی سرنوشت ، واقعا چکار می کنی؟

اگر لازم است کمی بیاسای ولی تسلیم نشو زیرا زندگی پر از فراز و نشیب های فراوان است و این موضوعی است که گه گاهی اتفاق می افتد و چه بسیار کسانی که شکست خوردند در حالی که با کمی مداومت می توانستند پیروز شوند . تنها کسانی موفقیت را درک کردند که تسلیم نشدند هرچند سرعت شان کم بود هرچند گامهای ایشان کند بود زیرا آنان فقط به رسیدن فکر می کردند رسیدن به آنجایی که باید می رسیدند.

دخترم باید بدانی که زندگی یک سفر است و هر بخش از آن یک سفر کوتاه اما در نوع خود کامل . از یک نویسنده ناشناس می خواندم که زندگی را این گونه تفسیر کرده بود که چه سخت است رفتن و چه سخت تر از آن است که پاهایت زخمی وکوله ات پر از مشکلات باشد ولی سخت تر از آن این است که ندانی به کجا می روی حتما سؤال خواهی کرد از کجا بدانم باید کجا بروم. نمی دانم آیا کتاب آلیس در سرزمین عجایب را خوانده ای یا خیر ؟ آلیس وقتی در سرزمین عجایب گم شد تقاضای کمک کرد و گربه به او گفت به کجا می خواهی بروی ، آلیس گفت نمی دانم ، گربه گفت پس فرقی نمی کند به کجا بروی . پس دقت کن به کجا می روی ، با کدامین پا می روی و به کدام سو می روی زیرا مسافری در شهری غریب بدون داشتن نقشه گم می شود.

پس باید مسیر زندگی ات را مشخص کنی ، هدفت از طی این مسیر زندگی چیست و این را بدان که هیچ ثروتی در تپه های قدیمی یافت نمی شود ثروت در یک قدمی ماست خوشبختی در نزدیکی ماست ، فقط باید چشم باز کنی و ببینی دقت کن چه عینکی از پیش داوری ها بر روی صورت تو قرار گرفته است ، اسیر کدام رنگی و چه رنگی را برای ادامه مسیر انتخاب کرده ای ، خشم ، نفرت ، جنگ ، صلح ، دوستی و یا آشتی ؟ آیا هیچ اندیشیده ای که کدام را انتخاب کرده ای و یا از کدام یک از آنها در حال استفاده هستی؟ قبل از هرچیز و هر انتخاب کمی استراحت کن تا بتوانی در حین عبور از صخره های زندگی با فکر عمل کنی تا به واهه های پر از آب و خوشبختی برسی . پس عجله نکن کمی بیاسای و اندیشه کن

کلمات مثبت در زندگی

عاقلانه ترین کلمه احتیاط است.....حواست را جمع کن.

دست و پاگیر ترین کلمه محدودیت است.....اجازه نده مانع پیشرفتت شوند.

سخت ترین کلمه غیرممکن است.....اصلا وجود ندارد

مخرب ترین کلمه شتابزدگی است .... مواظب پل های پشت سرت باش

تاریک ترین کلمه نادانی است .... آن را با نور علم روشن کن

کشنده ترین کلمه اظطراب است .... آن را نادیده بگیر

صبورترین کلمه انتظار است .... همیشه منتظرش بمان

با ارزش ترین کلمه بخشش است .... سعی خود را بکن

قشنگ ترین کلمه خوشرویی است .... راز زیبایی در آن نهفته است

سازنده ترین کلمه گذشت است .... آن را تمرین کن

پر معنی ترین کلمه ما است.... آن را به کار ببند

عمیق ترین کلمه عشق است.... به آن ارج بده

بی رحم ترین کلمه تنفر است.... با آن بازی نکن

خودخواهانه ترین کلمه من است.... از آن حذر کن

ناپایدارترین کلمه خشم است .... آن را در خود فرو ببر

بازدارنده ترین کلمه ترس است .... با آن مقابله کن

با نشاط ترین کلمه کار است .... به آن بپرداز

پوچ ترین کلمه طمع است .... آن را در خود بکش

سازنده ترین کلمه صبر است .... برای داشتنش دعا کن

روشن ترین کلمه امید است .... همیشه به آینده امیدوار باش

منبع :بیتوته